Een interview met Paul Smeenk,
gitarist van o.a. Sweet d'Buster !



Datum: mei 2006
Locatie: n.v.t. Plaats: n.v.t.
Online-interview door: Clemens Steenweg

Hij was de grote onbekende in de in 1975 opgerichte formatie Sweet d'Buster, maar al gauw bleek Paul Smeenk een uitstekend gitarist te zijn die ook nog eens een groot deel van de SdB-songs schreef. In een openhartig interview vertelt hij hoe SdB voor hem begon en ook weer eindigde, en hoe hij, na nog enkele jaren met Hans Lafaille, Herman Deinum en Harry Muskee in Cuby and the Blizzards en de Muskee Gang te hebben gespeeld, min of meer geruisloos uit de Nederlandse muziekscene verdween.
Ooit ging het gerucht dat hij in een sekte verzeild zou zijn geraakt - een gerucht dat hij overigens in dit interview maar weer eens ontkracht, en zoals hij het zelf heel simpel stelt: "Jammer dat ze het nooit aan mij gevraagd hebben……"

CS: Hoe, waar en wanneer is jouw muzikale carrière begonnen?

PS: Op mijn 13e verjaardag (1965) kreeg ik van mijn ouders een spaanse gitaar. Vanaf mijn 15e speelde ik in bandjes, eerst in het dorp Aarle -Rixtel met mijn schoolkameraadjes, later in het volgende dorp en vervolgens naar de stad, zo werd de wereld geleidelijk groter. Toen ik in Eindhoven studeerde speelde ik uiteraard ook weer in bandjes (bandjes hadden illustere namen zoals Climax, Cross Eyed Bull, Skelet, Queen's Dearest, Boxer).

In Eindhoven kwam ik in contact met Marion (een buurmeisje) die op dat moment bij de Effenaar (een jongerencentrum) werkte. Marion (waar ben je tegenwoordig??) vertelde me op een dag dat Bertus Borgers bezig was met het formeren van een band. Zij adviseerde mij om eens met Bertus te praten. Ik ben de volgende middag naar de Effenaar gegaan en op Bertus afgestapt met de woorden: "Ik hoorde dat je een gitarist zoekt. Misschien kan ik eens meespelen?" Bertus keek mij fronsend aan - terwijl hij zijn saxofoon aan het inpakken was - en zei knorrig: "Zo eenvoudig is dat niet hoor….."

Om een lang verhaal kort te maken, niet lang daarna speelde ik mee……

CS: Had je in het begin in de gaten dat dit een unieke club muzikanten bij elkaar was?

PS: Natuurlijk kende ik de jongens. Bertus was wereldberoemd in Eindhoven (mr. Albert Show), Hans Lafaille en Herman Deinum kende ik van Cuby (and the Blizzards) en Robert Jan Stips was bekend van Supersister en van de Earring. Het kon niet missen of dit zou een goede band worden.

Sweet d'Buster in den beginne, v.l.n.r. Hans Lafaille, Herman Deinum, Robert Jan Stips, Paul Smeenk, Bertus Borgers

CS: Je hebt een belangrijk deel van de SdB-songs geschreven. Toch was jouw rol er niet één van "op de voorgrond treden". Was dat bewust gekozen?

PS: SdB was een band van solisten, inclusief mezelf. SdB was een band, geen product waarbij alles vooraf wordt uitgerekend en gepland. Aan de andere kant: er moest toch iemand een accoord spelen voor de zanger…

CS: Je hebt op alle SdB-albums meegespeeld. Aan welk album bewaar je de beste herinneringen?

PS: De eerste LP was wel erg spannend, alles was nieuw. Soundpush (studio) in Blaricum, het hotel ernaast, de nachtelijke rit in een onverwarmd Volkswagenbusje van Blaricum naar Eindhoven terwijl het 15 graden vroor… We droegen kranten onder onze kleren om warm te blijven.

Paul Smeenk en Bertus Borgers

CS: Wat ben je gaan doen, nadat Sweet d'Buster was gestopt?

PS: SdB is geloof ik op 1 januari 1980 gestopt. Ik heb een tijdje rondgehangen en ben op een gegeven moment gevraagd om met Harry Muskee (Muskee Gang) te spelen. Dat heb ik een paar jaar gedaan. Was ook een erg leuke tijd. Moeizaam bij tijd en wijle, maar ik kreeg van Harry alle ruimte en heb daar bij vlagen ook erg lekker gespeeld. Hans en ik konden dan zo heerlijk freaken, terwijl Herman probeerde om de boel nog aan de grond te houden……Soms was het abominabel slecht, en soms werkelijk fantastisch. Harry en ik schreven alle songs voor een nieuw album. Het werd een bruisende LP. Het is jammer dat het album The Legend zo'n slechte promotie heeft gekregen. Halverwege 1984 ben ik ermee gestopt. Het album liep niet en de optredens ook niet. Het was uitkering uit, uitkering in.

Ik ben verder gegaan met leven, het schrijven van songs en heb mezelf geamuseerd op andere wijzes. Ik las wat van Khrishnamurti en later van Sri Aurobindo (Het avontuur van het bewustzijn) en heb mij een aantal jaren verdiept in de wetenschap van de psychofysica (over de wisselwerking tussen geest en materie en de evolutie van de materie). Een periode die heel leerzaam en boeiend was.

Voor sommigen, die toch een verklaring moesten hebben voor het feit dat ik niet langer zichtbaar op de podia was, was dit synoniem voor mijn verdwijning in een sekte.
Jammer dat ze het nooit aan mij gevraagd hebben…… Maar het klinkt goed, en daarmee is het verklaard…. Het moet uiteindelijk toch in een hokje geplaatst worden nietwaar? En zelfs als ik in een interview de vraag krijg, en vertel hoe het zit, dan nog geloven ze liever in iets wat ze zelf verzonnen hebben. Je doet er niets tegen…

Op dit moment ben ik bezig met een nieuwe cd. Studio aan huis, relaxed. Als ik het zat ben ga ik tuinieren, is even leuk als spelen. Daarnaast heb ik een drukke baan en ben een "Well Respected Man" (ken je het nummer van de Kinks?).

CS: Heeft Sweet d'Buster het maximale uit het muzikale potentieel gehaald?

PS: Interessante vraag! Hangt er van af hoe je het bekijkt.
Kennelijk wel, er is niet meer… Of: nee, natuurlijk niet. Als ik naar mijzelf kijk, dan zeg ik: SdB laat misschien een bepaald aspect van mezelf zien in een bepaalde context. Als ik hetgeen wat voor mij geldt ook toepas op de anderen, dan is er nog veel onaangeroerd gebleven. Het blijft echter hypothetisch.

De laatste formatie van Sweet d'Buster. V.l.n.r. Paul Smeenk, Leon Klaasse, Bertus Borgers, Herman Deinum, Jons Pistoor

CS: Doe je tegenwoordig nog "iets in de muziek"?

PS: Ik schrijf songs en neem ze op. Maar ik ben echt te lui om er mee te leuren. Als er íets is wat ik vervelend vind, dan is het het zogenaamde pluggen of promoten. En ik ben op zoek naar een swingend bandje……

CS: Robert Jan Stips vertelde dat je "heel erg één was met je gitaar, er je totale gevoel in legde, niet alleen maar nootjes speelde". Is dat altijd zo geweest?

PS: Robert Jan is heel aardig. Het is altijd leuk om zoiets te horen. Maar in alle eerlijkheid moet ik wel zeggen dat er genoeg momenten zijn dat ik vind dat ik er helemaal niets van bak. Gelukkig zijn er zeker ook momenten dat ik mezelf verras. Het uitgangspunt is inderdaad de emotie die je erin wil leggen, het tot uitdrukking brengen van een gevoel of een "state of mind". Dit lukt niet altijd, hangt ook af van de vorm van de dag denk ik. Daarnaast is het beslist ook leuk om in de hoogste versnelling los te gaan…

CS: Jij hebt samen met Bertus Borgers "Still Believe" geschreven. Waarom is het in de versie van Herman Brood wel een grote hit geworden?

PS: Gelukkig dat het Herman is gelukt! Ik weet het niet van Bertus, maar ik was totaal niet bezig met hits of zo. Misschien was onze versie (in 6/8 (een maatsoort, CS)) niet commercieel genoeg. Herman Brood was op dat moment natuurlijk op het toppunt van zijn roem. Hij ging keihard (…), wist heel goed de pers te bespelen en had natuurlijk de uitstraling.

CS: Jullie hebben ontzettend veel optredens gedaan en, niet onterecht, de naam gekregen dat jullie de beste liveband van Nederland waren. Is dat de basis geweest voor "Gigs", het favoriete album van de fans?

PS: Gigs was op de eerste plaats het afscheid van Robert Jan die de band zou verlaten om zijn eigen band te doen (Transister). Hans ging toen ook stoppen om een platenzaak te runnen. Het was dus een logisch gevolg om 2 jaar live spelen op de band te zetten, en dat hebben we gedaan. Het live album laat inderdaad zien/horen dat we een echte live band waren, in tegenstelling tot de wat steriele studio-opnames. De nummers waren door het vele spelen gegroeid.

CS: Zijn er nog songs voor/van Sweet d'Buster "op de plank" blijven liggen?

PS: Zowel Bertus als ik hadden nog genoeg songs, maar die hadden we nog niet opgenomen. Een paar wel als demo, maar niet om uit te brengen.

CS: Op de website "Sweet d'Buster Back On Stage" staat een afbeelding van een single met de nummers "Hundred Times" and "Look In The Eye". Waarom zijn die nummers nooit op een LP/CD verschenen?

PS: Tja, misschien kun je Ariola bewegen om die nummers nog een keer uit te brengen. Ik denk dat niemand deze mogelijkheid had overwogen. Het was een single, een flop zou Herman Stok misschien zeggen, maar ik vond het wel aardige nummers. "Look In The Eye" was een nummer van Bertus en "Hundred Times" een nummer van mij.

CS: Waaronder kun je volgens jou de muziek van Sweet d'Buster plaatsen?

PS: Gewoon op alfabetische volgorde bij de S (sorry hoor, weet ik niet).

CS: Is er een Sweet d'Buster-song die voor jou iets speciaals heeft?

PS: "Going Nowhere" vond ik altijd een lekker nummer. Het was inderdaad zo: je ging nergens naar toe, je hing rond in de stad. Echt een nummer voor Eindhoven, waar ik indertijd woonde.

CS: . "Shot Into The Blue" is destijds vrij negatief ontvangen, terwijl dat helemaal geen slecht album is. Wat was, behalve de matige eerste productieversie door John d'Andrea, daarvoor de reden?

PS: De band was niet "together". Pierre van der Linden had eigenlijk geen zin in het Los Angeles-avontuur. Hij was meer met occulte zaken bezig dan met een stevige rock-groove op de drums. Daarnaast waren we (Bertus, Herman en ik) waarschijnlijk een beetje verdoofd of zo. Niemand lette echt op of het wel okay was wat we aan het doen waren. In het vliegtuig naar Amsterdam zei ik tegen Bertus dat ik de indruk had dat het niet in orde was. Een beetje laat….. Ik denk dat we blindelings vertrouwden op John d'Andrea, die het allemaal maar op zijn beloop liet en niet bezig was met een goede basis of een goede sound.

CS: Voor de gitaristen onder de Sweet d'Buster-fans:
- Met welke gitaar ben je ooit begonnen, en heb je hem nog?
PS: Ooit begonnen op een Shadow van een vriend.
- Waar bestond jouw installatie uit op het podium ten tijde van Sweet d'Buster?
PS: Op diverse versterkers gespeeld zoals Fender Twin-reverb, Vox AC 30, Marshall.
- Had je speciale dingen, zoals effecten om je "geluid" te maken?
PS: Een paar pedaaltjes gehad, weet niet meer hoe ze heetten. De normale pedaaltjes, niets bijzonders.
- Heb je nog iets bewaard uit de "oude" tijd?
PS: Ik heb nog een oude stekkerdoos met op de achterkant een sticker van SdB.

CS: Dan de vraag die bij veel Sweet d'Buster-fans leeft: Is een Sweet d'Buster-reünie mogelijk, en zo ja, wat zou daarvoor nodig zijn?

PS: Wat daarvoor nodig is, is dat iedereen er zin in heeft of toch tenminste bereid is om het een kans te geven. Dat is op dit moment niet het geval.

CS: Hoe sta je zelf tegenover een Sweet d'Buster-reünie?

PS: Enerzijds lijkt het wel aardig, maar hoe meer tijd er over heen gaat, hoe minder zin ik heb. Er moet relatief veel geïnvesteerd worden om de machine op gang te brengen. De patient moet tot leven gewekt worden, terwijl die al ruim 25 jaar begraven is…. Bovendien is het weinig aantrekkelijk om jezelf weer te herhalen.

CS: Als het ooit zover komt neem ik aan dat jullie niet voor één keer bij elkaar komen. Denk je dat er mogelijk een klein Nederlands tourtje inzit? Of, als het echt lekker loopt, misschien meer?

PS: Tja, tjee……

CS: Waarom past de gitaar bij Paul Smeenk?

PS: De gitaar is toevallig in mijn leven gekomen. Hij is een goede leermeester, heeft me veel over mezelf geleerd. Hij stelt zich beschikbaar voor mij om mezelf te uiten, is altijd bereid om overal heen te gaan. Is een trouwe metgezel gebleken, is al zo'n 40 jaar bij me....

Terug naar Sweet d'Buster Back On Stage - "Home"


© 2006 Clemens Steenweg